خانه ای ساخته بودم که تو ویران کنی اش  

خاطراتی که بیایی و پریشان کنی اش  

من برای تو دلی هدیه فرستادم و تو  

خواستی عشق مرا از همه پنهان کنی اش  

هر طرف رد و نشانی ز خودت بنشاندی  

در دلم قدرت آن نیست که جیران کنی اش  

عکس من قاب شد و خاطره ام رفت زیاد  

و چه سخت است تو تعبیر به ایمان کنی اش !

باز آهنگ دلم وسعت تنهائیهاست  

چه امیدی که تو در جمع اسیران کنی اش  

امشب از غصه هجران تو جان میدادم  

آمدی قبر مرا باز تو سیمان کنی اش !